Archipelag Maskarenów, w skład którego wchodzi Mauritius, był oddalony od lądu i niezamieszkały. Najbliżej wysp, w odległości 900 km znajduje się Madagaskar. Dzięki długotrwałej izolacji Mauritius (podobnie jak np. Australia) stał się siedliskiem endemicznej flory i fauny. Oznacza to, że rozwijały się tu gatunki nieznanych gdzie indziej roślin i zwierząt. Jednym z nich był ok. 20-kilogramowy ptak dodo. Jak się okazało, największym zagrożeniem dla wyspy stał się człowiek.
Przez stulecia statki pływające przez Ocean Indyjski wykorzystywały archipelag Maskarenów, w tym Mauritius jako przystanek do uzupełniania zapasów żywności i załadowania cennych towarów, takich jak drewno hebanowe. Europejscy kolonizatorzy zasiedlili wyspę w XVI w. Wprowadzili rolnictwo, zaczęli polować i w konsekwencji niszczyć ekosystem wyspy. Wiele gatunków rodzimych wyginęło. Kolonizatorzy wybili też do nogi ptaka dodo. Na wyspie pojawiły się nowe gatunki zwierząt, takie jak króliki, psy, kozy, jelenie i szczury.
Współcześnie nadal wiele z żyjących na Mauritiusie roślin i zwierząt to gatunki endemiczne. Większość z nich jest poważnie zagrożonych wyginięciem i wymaga ścisłej ochrony. Wiele roślin znaleźć już można jedynie w parkach narodowych, rezerwatach czy ogrodach botanicznych. Przykładem są tropikalne drzewa liściaste, które niegdyś pokrywały znaczne obszary wyspy, takie jak heban maurytyjski.
Na Mauritiusie można znaleźć 89 gatunków storczyków, z czego 9 to gatunki endemiczne dla wyspy. Są też rośliny o właściwościach leczniczych. Symbolem Mauritiusa jest przepiękny, kwitnący na czerwono hibiskus. Krzew ten osiąga nawet 2-3 metry wysokości.
Wszędobylskie na Mauritiusie palmy zostały tu sprowadzone. Podobnie jak sosny, eukaliptusy, drzewa teakowe i mahoniowe. Sprowadzono tu także powszechnie uprawianą trzcinę cukrową, a także wanilię, która jest sztucznie zapylana.
Rosną tu potężne agawy, bugenwille (od ostrych kolców zwane koroną cierniową Pana Jezusa) i fikusy z lianami. Na skrajach dolin rzecznych spotyka się palmę z długimi liśćmi w kształcie wachlarza – nazywa się ją tu drzewem wędrowców. Na liściach zatrzymuje się bowiem woda deszczowa, której spragniony wędrowiec może się napić. Brzegi plaż porośnięte są iglastymi drzewami kazuaryny, które doskonale znoszą słoną wodę i mocne wiatry oraz dają upragniony cień.
Ciekawostką jest Flamboyant (płonące drzewo), który kwitnie na czerwono, ale tylko w czasie Bożego Narodzenia. Na niebiesko zaś kwitnie jakaranda. Pochodzi z Ameryki Południowej. Z tych drzew słynie także Pretoria, stolica RPA, sadzi je się również na Sardynii.
Jeśli lubimy obserwować dziką przyrodę, zwłaszcza ptaki w ich naturalnym środowisku, to wyjazd na Mauritius będzie na pewno bardzo udany. Na wyspie mieszka mnóstwo pięknych i kolorowych skrzydlatych stworzeń. Co prawda pozostało już tylko 9 endemicznych gatunków, ale niektóre z nich są najrzadszymi ptakami na świecie. Należy do nich synogarlica rdzawosterna (gołąb różowy), który niemal w ostatniej chwili został ocalony przed wyginięciem. Obecnie żyje tu na wolności ok. 250 osobników tego gatunku. Można je obserwować w Parku Narodowym Black River Gorges i w rezerwacie na Ile aux Aigrettes. Drugim rzadkim gatunkiem jest pustułka maskareńska. Pustułki wyginęły z powodu stosowania w rolnictwie pestycydów. W 1974 r. na wyspie żyły już tylko 4 osobniki! Są objęte ochroną, hodowane w niewoli, a następnie wypuszczane na wolność. Obecnie populacja tych ptaków liczy 800 osobników. Z 6 gatunków papug ocalał tylko jeden – zielona aleksandretta krótkosterna. Ocalona i hodowana jak pustułka liczy sobie dzisiaj 300 osobników.
W wodach otaczających Mauritius żyje mnóstwo wspaniałych przedstawicieli morskich stworzeń. Tutejsza rafa koralowa należy do najpiękniejszych na świecie. Można tu obserwować także humbaki, orki i wieloryby pilotowe, które zatrzymują się na tutaj, by odpocząć, urodzić i wykarmić młode. Na stałe zaś te wody zamieszkują kaszaloty, delfiny długogłowe oraz delfiny butlonosy.
